کریدور زنگهزور
مثل بقیه شکستهایی که با رجز و چاپ بنر به پیروزی تبدیل شدهاند، ابتدا میگن کریدور زنگهزور برای اینه که راه ارتباطی ایران رو با ارمنستان مسدود کنه و نذاره دیگه فلفلدلمهای صادر کنیم به روسیه (که اونم ناز کنه بگه سم زیاد زدید پس بفرسته!)، که این کریدور هیچوقت چنین هدفی نداشته که راهی رو ببنده، بلکه میخواسته راهی رو باز کنه. و بعد که راهی بسته نشد، باز هم مثل سابق یه کامیون فلفه دلمهای رد میکنند و میگن «دیدید میخواستن نذارن فلفلدلمهای صادر کنیم اما اجازه ندادیم؟». و کسی نیست به ایرانی بگه گنگ اوباش حاکم بر شما که تا الان تنها واردات و صادراتی که براش اهمیت داشته مواد مخدر بوده، چه اهمیتی به تجارت میده که حالا جایی بسته باشه یا نباشه؟ مسیر امن و کوتاه ترانزیت رو برای انرژی میخوان، نه جابجایی یخچال فریزر. و باید نفت و گازی باشه که بخواد ترانزیت بشه. باید تحریمی وجود نداشته باشه که بخواد ترانزیت بشه. حاکمان شما که ایران رو به تحریمشدهترین کشور دنیا تبدیل کردن. سرمایهگذاری روی زیرساخت هم رها کرده، و همزمان با دستکاری بازار مصرف انرژی رو به غیربهینهترین حالت ممکنش درآوردن و نزدیکه که واردکننده انرژی بشیم. پس تو مسیر ترانزیت رو میخوای چه کنی که حالا تو صف نونوایی هم دربارهش بحث میکنی با دیگران؟ اون هم با جملاتی که انگار متعلق به زمان قوامالسلطنه هستند و درباره اعزام قشون قزاقه: «آمریکاییها هم قراره بیان بریزن نخجوان، هیچی دیگه». نونت رو بگیر بیا برو.