چرا دولت گزینه «عجله دارم» رو حذف کرد؟

الگوریتم قیمت‌گذاری #اسنپ و #تپسی اتوماتیک وقتی چندین نفر از یه مکان سعی داشته باشن ماشین بگیرن ولی راننده‌ای قبول نکنه قیمت رو می‌بره بالا و اصطلاحاً price surge اتفاق میافته چه گزینه‌ی عجله دارم وجود داشته باشه چه نداشته باشه. حتی علاوه بر این، به سفیرها هم در اپلیکیشن راننده اون مناطق رو در نقشه به عنوان hot zone نشون می‌ده تا سفیرهای بیشتری وارد اون منطقه بشن و با بالانس عرضه و تقاضا قیمت بشکنه. در نتیجه وجود گزینه‌ی «عجله دارم» نه تنها به ضرر مسافر نبوده بلکه به نفعشم بوده چون سرعت بالانس کردن قیمت رو با حذف دو سه مسافر که تعادل عرضه و تقاضا رو به هم زده بودن انجام می‌داده تا هم زمان سفیرای جدید هم به موقعیت برسن که حاضرن با قیمت پایین مسافر ببرن و مسافرهای منتظر هم با حذف مسافرانی که از عجله دارم استفاده می‌کنن در منطقه کمتر بشن و فشار تقاضا قیمت عرضه رو بالاتر نبره.

اما این وسط حذف گزینه‌ی عجله دارم مقارن شد با ٪۴۵ افزایش قیمت کرایه تاکسی (بماند که از افزایش حقوق پایه کارگران هم حتی ٪۱۰ بالاتره و با توجه به این که هزینه حمل و نقل حدود ٪۸ هزینه هر خانواره این یعنی مردم فقیرتر شدن). اگه گزینه عجله دارم هنوز وجود می‌داشت اسنپ و تپسی در ساعات خلوت قیمتش از تاکسی بهتر می‌شد و سازمان تاکسیرانی با کمبود مشتری مواجه می‌شد. حالا عجله دارم چرا بده؟ آیا تاکسیرانی به فکر رفاه راننده‌هاشه؟ جواب خیر است.

امسال شرکت‌هایی (که ما نمی‌شناسیم!) با ارز ترجیحی ۲۰ هزار #تاکسی_برقی وارد کردن تا نقد و اقساط به راننده تاکسی‌ها بفروشن. اگه تقاضا برای خرید #تاکسی کاهش پیدا می‌کرد این واردات (به نظر من تجملی در کشوری که بنزین مفته) یه کم روی دستشون می‌موند چون مسافرا به جای تاکسی‌های رسمی از اسنپ و تپسی استفاده می‌کردن. عین این قضیه توی فرودگاه امام اتفاق افتاده و تاکسی‌ها به زور قانون، اسنپ و تپسی رو از فرودگاه بیرون کردن تا تاکسی‌های فرودگاه با ۲، ۳ برابر قیمت مسافرا رو ببرن و بیکار نشن، چون اگه بیکار شن اقساط باقی‌مانده‌ی تویوتاهایی که (احتمالاً از ایرتویا که برای واردات خودرو ارز دولتی می‌گرفته) سال‌ها پیش خریدن رو دیگه نمی‌تونستن پرداخت کنن.

پند داستان: هر جا حتی در دموکراتیک‌ترین کشور دنیا هم یه لحظه فکر کردی دولت خیرخواه تو بوده، دوباره فکر کن.